شادی چند روزه ی دیکتاتور و حامیانش

همه می دانیم که 1400 سال به نام مذهب و با تهدید و قتل و ارعاب و وحشیانه ترین جنایات،ملت مظلوم ایران را در مسیری قرار دادند که اطاعت و فرمانبرداری محض از حاکمان زمان را پذیرا باشند و در طول تاریخ طولانی پس از اسلام هر جنبش ملی گرا و استقلال طلبانه را با نام دین و مذهب به خاموشی کشاندند، انقلاب سال 57 خروش ملت ایران برای کسب استقلال فکری و آزادی های سیاسی و گسترده شدن عدالت اقتصادی در جامعه بود که متاسفانه به دلایل مختلف توسط همان گروههای فرصت طلب و فریبکار و با استفاده از مذهب و احساسات مردم ساده ی جامعه به انحراف کشیده شد. پس از آن نیز 30 سال است که همان گروهها تمامی تلاش خود را جهت استفاده ی حداکثری از این احساسات مذهبی در جهت منافع خود نموده اند.حرکت بزرگ مردم ایران پس از انتخابات اخیر آنچنان ضربه ی مهلکی به این حاکمان مرتجع وارد نمود که خود را در آستانه ی سقوط کامل دیدند، بدنبال آن همانطور که همه شاهد بودیم حاکمان کنونی تمامی توان خود را با استفاده ار هفت کانال تلویزیونی،انواع ایستگاه های رادیویی، دهها نشریه و بلندگوهای هزاران مسجد به کار گرفتند تا حداقل آن درصد ناچیز جامعه را که حامی خود می دانستند و حوادث پس از انتخابات در آنها نیز تردیدهای زیادی ایجاد نموده بود با فریب و برانگیختن احساسات مذهبی بار دیگر به خیابانها بکشانند و البته رژیم کودتا تمامی امکانات خود را بسیج نمود و با استفاده از هزاران دستگاه اتوبوس و دیگر وسایل نقلیه موفق شد حامیان سنتی خود را در اقصی نقاط ایران جمع آوری و در روز 22 بهمن ترغیب به شرکت در راهپیمایی نماید ولی آیا این پایان کار است؟

با فرض واقعی بودن فیلم های راهپیمایی 22 بهمن که در تلویزیون دولتی پخش می شود، تعداد حامیان ظاهری رژیم که تا آخرین نفر نیز در این راهپیمایی شرکت کردند در کل ایران حداکثر 5/4 میلیون نفر برآورد می شود جزئیات این محاسبه به قرار زیر می باشد:

1-تهران 400 هزار تا یک میلیون نفر(که مطمئنا» کمتر بوده)

2-ده شهر بزرگ ایران از 50 تا 200 هزار نفر برای هر شهر، جمعا» و حداکثر دو میلیون نفر

3-و اگر فرض کنیم  در 50 شهر دیگر نیز راهپیمایی هایی انجام شده باشد برای هر شهر 10 تا 30 هزار نفر و جمعا» 5/1 میلیون نفر خواهد شد.

بنابراین ملاحظه می کنید که از جمعیت 60 میلیونی قادر به راهپیمایی با تمام تبلیغات رژیم حداکثر 5/4 میلیون نفر در سراسر ایران یعنی چیزی حدود 7 درصد جامعه ی فعال شرکت داشته اند که البته بخشی از آنها هم از حامیان جنبش سبز بوده اند که بدلیل بی برنامگی جنبش و ناخواسته در این راهپیمایی حضور داشته اند.

برادران و خواهران آزادیخواه، بدانید که این رژیم با ترفند های بی شمار و هوچی گری تمامی توان خود را برای بسیج حامیانش بکار بست ولی آنچه که کاملا» مشخص است 80 تا 90 درصد از جمعیت ایران یا خواهان اصلاحات اساسی در این نظام هستند و یا خواهان برچیده شدن این نظام. حال این سؤال مطرح می شود: پس چرا در روز 22 بهمن از این جمعیت عظیم مخالف حرکت بزرگی دیده نشد؟

دو دلیل اصلی زیر از مهمترین دلایل می باشند:

1-بی برنامگی شدید جنبش سبز در بسیج مردم جهت شرکت در راهپیمایی که باعث بلاتکلیفی بسیاری شد

2-عدم تمایل بخشی از مخالفین رژیم به هزینه کردن در راه این جنبش

در صورت انجام برنامه ریزی حساب شده از سوی جنبش سبز به نحوی که در فراخوان ها مردم در بلاتکلیفی به سر نبرند و از آن مهمتر پذیرش هزینه از سوی مردم(چه جانی و چه مالی) و اینکه مردم بپذیرند که تنها با حرکت فرد فرد ملت و قبول خطر مالی و جانی است که امکان پیروزی این جنبش وجود خواهد داشت، اگر هر کسی به امید دیگران در خانه بنشیند و تنها آرزو کند که دیگران به خیابان ها بروند، این جنبش به اهداف خود نخواهد رسید. تمامی مردم باید بپذیرند که شرکت فرد فرد آنها در اعتراضات چه نقش تعیین کننده ای در پیروزی جنبش خواهد داشت، پیوستن تمامی مخالفین رژیم به فراخوان های جنبش، ضامن اصلی پیروزی می باشد و بدیهی است که ترس از احتمال صدمه دیدن جانی و یا مالی و عدم حرکت  و منتظر دیگران ماندن همان چیزی است که رژیم کودتا تمامی تلاش خود را جهت تحمیل آن به مردم نموده است ، ایجاد ترس در مردم از یکسو و نشاندن این تصور واهی که اکثریت جامعه از حامیان رژیم می باشند استراتژی مقابله ی کودتاگران با مردم می باشد. بنابراین اگر فرد فرد ملت ایران قدری ریسک را بپذیرند و با این ذهنیت در فراخوان ها حضور یابند آنگاه خواهید دید که با حضور میلیونی مردم نیروهای  رژیم توان هیچگونه مقابله ای را نخواهند داشت و با سرعتی باور نکردنی و به سادگی، حاکمان فعلی رژیم فرار را بر قرار ترجیح خواهند داد.  در غیر اینصورت باید همانند گذشته حکومت ظالمان با حامیان 7 درصدی شان را بر 80 تا 90 درصد جامعه بپذیریم. پس پیش به سوی برنامه ریزی اصولی در جنبش سبز و مشارکت همگان در فراخوان های اعتراضی…

زنده باد آزادی-زنده باد عدالت

ما بیشماریم

نویسنده:عاشق ایران

Posted in: Uncategorized